ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ

ΑΛΗΘΕΙΑ και ΨΕΜΜΑ

Με αφορμη ενα μηνυμα που έλαβα πριν απο λιγες  μερες. με θεμα την αληθεια,αποφασισα να αναρτησω, λιγα βασικα νοηματα και ελάχιστα στοιχεία αρχαίων φιλοσόφων, περι αληθειας.

Το ψέμα δεν είναι το ακριβώς αντίθετο της αλήθειας,αλλά η έκφραση της ΜΗ αληθειας!!

 Η αλήθεια αντανακλά και παράγει πραγματικότητα,

 η μη αλήθεια δεν παράγει πραγματικότητα, ενώ

το ψέμα, παρ'οτι δεν αντανακλά την πραγματικότητα, παράγει νέα πραγματικότητα, νέα δηλαδή αλήθεια, όταν το πιστεύει κάποιος. 

Ετυμολογια

Η λέξη προέρχεται από το στερητικό α- και τη λέξη λήθη (λησμονιά).

 Σύμφωνα όμως με το λεξικό των Liddell - Scott η λέξη προέρχεται από το λήθω = λανθάνω (= μου διαφεύγει) και το στερητικό "α".

Ακομη και η προελευση της λεξης….ειναι διφορουμενη…

Η έννοια της Αληθειας, ειναι παντα σχετικη , δηλαδη σε συγκριση με καποια άλλη εννοια,..γνωστη και αποδεκτή...

Μισή αλήθεια

Πολλές φορές κάποιος μπορεί να κάνει αληθείς δηλώσεις, να μη λέει δηλαδή ψέματα για όσα τον ρωτούν και παρόλα αυτά να κρύβει μέρος της αλήθειας, ηθελημένα. Αυτού του είδους η πρακτική για πολλούς είναι ομότιμη με ψέμα, με την έννοια ότι έχει την ίδια πρόθεση.

«Προσωπική» αλήθεια

Η αλήθεια για τον καθένα είναι η πραγματικότητα που βιώνει. Η πραγματικότητα αυτή καθορίζεται από όσα αισθάνεται και πιστεύει. Συνήθως, όταν χρησιμοποιούμε τον όρο αλήθεια, αναφερόμαστε σε πράγματα που αισθανόμαστε και πιστεύουμε από κοινού.

Η σχετικότητα της αλήθειας

Η αλήθεια δεν είναι ίδια για τον καθένα. Για την αλήθεια διαφωνούν ακόμη και ειδικοί επί των θεμάτων. Για παράδειγμα οι επιστήμονες διαφωνούν σε πολλά θέματα για το τι ισχύει πραγματικά και οι θρησκείες αποδέχονται διαφορετική εκδοχή της αλήθειας η μία από την άλλη. Ακόμη και όταν αλήθεια θεωρείται η πραγματικότητα που βιώνουμε, όσοι υποστηρίζουν πως υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, θεωρούν πως ένα σύμπαν σαν το δικό μας είναι επίσης μια εκδοχή της αλήθειας

Επιστημονική αλήθεια

Για να αποφεύγει το λάθος, η επιστήμη αναζητά την αλήθεια μέσα από αυστηρές διαδικασίες ελέγχου. Η επιστημονική αλήθεια φαίνεται να είναι αρκετά αντικειμενική καθώς ζητά τα όσα ισχυρίζεται κάποιος να επαληθεύονται πειραματικά, όσες φορές κι αν κάποιο πείραμα επαναλαμβάνεται. Για όσο διάστημα μια θεωρία καλύπτει όσα παρατηρούμε, η θεωρία αυτή θεωρείται αληθής. Καθώς η επιστήμη κάνει συνεχώς νέες ανακαλύψεις, η επιστημονική αλήθεια αναπροσαρμόζεται ή επεκτείνεται.

Θρησκευτική αλήθεια

Η αλήθεια των θρησκειών είναι περισσότερο αξιωματική και αδιαπραγμάτευτη από αυτή της επιστήμης. Η θρησκευτική αλήθεια παραμένει σταθερή, ενδεχομένως όμως να αλλάζει η ερμηνεία των πιστεύω της ώστε να ακολουθεί τις σύγχρονες παρατηρήσεις. Στον χριστιανισμό, η θρησκευτική αλήθεια φανερώνει τον ίδιο τον Θεό ως την απαρχή και συνέχεια της αλήθειας: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. γ΄ 21). Μεγάλο μέρος της θρησκευτικής αλήθειας δεν φαίνεται να είναι δυνατό να τεκμηριωθεί με επιστημονική διαδικασία και ως εκ τούτου γίνεται αποδεκτή μέσω της πίστης. Στη θρησκευτική αλήθεια γίνεται φανερό πως, εννοιολογικά, η αλήθεια δεν είναι το αντίθετο του ψέματος, καθώς οι θρησκευτικές αλήθειες διαφέρουν μεταξύ τους.

Η σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη δίνει στον όρο αλήθεια διάφορες ερμηνείες:

·                    Οντολογική αλήθεια: Είναι η αλήθεια για τα πράγματα όπως υπάρχουν καθ' εαυτά και όπως είναι η πραγματική τους φύση και όχι όπως ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να τα γνωρίσει.

·                    Τυπική αλήθεια: Στην τυπική αλήθεια προϋπόθεση είναι η έλλειψη αντιφατικότητας και η ταυτόχρονη παρουσία λογικής ακολουθίας. Ωστόσο μία τυπική αλήθεια μπορεί να μην είναι ουσιαστική. Στην φράση «η ψυχή είναι αθάνατη», περιέχεται μία τυπική αλήθεια, δεδομένου ότι δεν είναι ουσιαστικά επιβεβαιωμένη.

·                    Καθ' ύλην αλήθεια: Είναι η αλήθεια κατά την οποία υπάρχει πλήρης ταύτιση της γνώσης προς το περιεχόμενο και τα πραγματικά δεδομένα. Η φράση «Η γη κινείται γύρω από τον ήλιο» είναι πραγματική αλήθεια και διαθέτει απόλυτο κύρος.

·                    Μεταφυσική αλήθεια: Πρόκειται για την αλήθεια που δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει με βεβαιότητα. Έρχεται σε αντίθεση με την θετική σχολή, που υποστηρίζει ότι γνωρίζουμε την αλήθεια μόνο με τα εμπειρικά δεδομένα.

.          Δογματική αλήθεια: Είναι η άποψη ότι μπορούμε με βεβαιότητα να γνωρίσουμε την αλήθεια        των πραγμάτων, τα οποία είναι όπως ακριβώς μας φαίνονται

ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ......
Ή σχετικότητα της αλήθειας, αποδεικνύεται άμεσα κ κάθε μέρα στην υποκειμενικη μας αλήθεια όπως:
Αλήθεια που θελουμε
αλήθεια που νομιζουμε
αλήθεια που φανταζομαστε
αλήθεια που ποναει
αλήθεια που βολευει,,,
Μας αρέσει να είμαστε επιεικείς με τον εαυτο μας, αλλά αυστηροί κ επικριτικοί με τους άλλους..
Όπως κι ο Ιησούς, δίδαξε, δεν βλέπουμε το δοκάρι στο δικό μας το μάτι, αλλά την ακίδα στο μάτι του διπλανού..
Θεωρούμε εαυτον αλάνθαστο κ τους άλλους ,μια μαζα απο λάθη..
Εμείς λέμε αλήθεια, οι άλλοι ψέμματα, ιδιαίτερα αν υπεισερχονται προσωπικές διαφορές κ εμπειρίες.
Πριν λοιπόν θαψουμε ή καρφώσουμε το μαχαίρι της υποκειμενικότητας μας στον δίπλα, ας προσπαθήσουμε να βρουμε την αντικειμενική αλήθεια μέσα μας..
Εύκολα πετουμε λάσπη στον ανεμιστήρα... δύσκολα όμως μαζεύεται..
Ενδοσκόπηση και γνωθι σαυτόν... Πρώτα κ ύστερα ας ανοίξει το "έρκος οδόντων"
Ή αλήθεια πονάει κ τρυπάει σαν σπαθί..ιδιαιτερα η οδυνηρη, Αλλά προκειμένου να ζούμε στην αμφιβολία, δεν είναι καλύτερη..??

ΠΛΑΤΩΝ , ΣΩΚΡΑΤΗΣ  και ΑΛΗΘΕΙΑ...

Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια; Είναι ένα πολύ παλιό φιλοσοφικό ερώτημα. Ας θυμηθούμε τον Σωκράτη που έλεγε ότι η αλήθεια είναι μία για όλους τους ανθρώπους είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στην Ασία.  Ο Σωκράτης έψαχνε να τη βρει με τη μαιευτική όπως ονομάσθηκε μέθοδο, μέσα δηλαδή από ερωτήσεις που προσπαθούσαν να ξεκαθαρίσουν τις πλάνες, τις λαθεμένες αντιλήψεις για τα πράγματα. Ο Πλάτωνας από την ίδια αφετηρία ξεκινώντας, μιλούσε για τις απόλυτες ιδέες, αλήθειες, που είναι η αρχή των πάντων, που οι αισθήσεις τις συσκοτίζουν και καθήκον των φιλοσόφων είναι να προσπαθούν να φθάσουν σ’ αυτές. Όλη η γνώση για τον Πλάτωνα δεν είναι τίποτε άλλο από μία προσπάθεια επιστροφής σ’ αυτές τις απόλυτες ιδέες. Είναι χαρακτηριστική και η ερμηνεία που έδωσε στην ετυμολογία της λέξεως αλήθεια, από το στερητικό α- και τη λήθη. Το ξεπέρασμα της λήθης δηλαδή, αν και η λέξη λήθη είχε και την έννοια της πλάνης, του λάθους, αλλά και τη λήθη με την έννοια του ξεχασμένου. 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ  ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ...

Οι απλές και αδιαίρετες έννοιες, οι οποίες με την βοήθεια της γλώσσας μετατρέπονται σε ονόματα, όπως π.χ. άνθρωπος ή λευκόν, δεν είναι ούτε αληθείς, ούτε ψευδείς. Η αλήθεια και το ψεύδος εμφανίζονται από την στιγμή, που ο νους συνθέτει, ενώνοντας, ή διαιρεί, χωρίζοντας, δύο έννοιες, δηλαδή μόλις προσθέσει κάτι στην αρχική έννοια. Οι λέξεις σημαίνουν πάντα κάτι, αλλά όταν προφέρονται από μόνες τους, οι έννοιες στις οποίες παραπέμπουν δεν υπόκεινται στον κανόνα της αλήθειας και του ψεύδους. Π.χ., η λέξη τραγέλαφος σημαίνει κάτι αλλά δεν είναι ούτε αληθής ούτε ψευδής. Η αλήθεια και το ψεύδος εμφιλοχωρούν μέσα στην συνείδηση, όταν ο νους προσθέσει στην αρχική λέξη το ρήμα είναι ή, το αντίθετό του, το μη είναι. Πράγματι σ' αυτή την περίπτωση, η προσθήκη αυτών των δύο αντίθετων ρημάτων δημιουργεί δύο αντίθετες προτάσεις, οι οποίες σημαίνουν την ύπαρξη (ον) ή την ανυπαρξία (μη ον) του πράγματος ή όντος, που δηλούται από την λέξη. Εάν, λόγου χάριν, πούμε : « ο τραγέλαφός εστιν » ή « ο τραγέλαφος ούκ εστιν », αυτομάτως η πρώτη πρόταση σημαίνει, ότι ο τραγέλαφος είναι ένα ον ή ζώον το οποίο υπάρχει μέσα στην πραγματικότητα, και η δεύτερη το αντίθετό της. Είναι φανερό, ότι η πρώτη πρόταση είναι ψευδής, ενώ η δεύτερη αληθής.
Κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να υποθέσουμε, ότι ο πρακτικός νούς, σχηματίζοντας τις έννοιες των όντων ή των πραγμάτων, δεν αληθεύει ούτε πλανάται, πριν κρίνει και προσθέσει σ' αυτές τις αξιολογικές έννοιες του αγαθού (καλού) ή του κακού, του δικαίου ή του αδίκου, του συμφέροντος ή του βλαβερού. Π.χ., οι λέξεις τροφή, χρήμα, πλούτος ή οποιοδήποτε άλλη λέξη, η οποία παραπέμπει σ' ένα ον ή αντικείμενο είναι ουδέτερες, δηλαδή ούτε αληθείς, ούτε ψευδείς, για τον πρακτικό νου και τον άνθρωπο, εάν δεν συνοδευθούν από μία αξιολογική κρίση, η οποία ανάγει το συγκεκριμένο αντικείμενο σε αγαθό, σε δίκαιο ή συμφέρον. Σχηματίζοντας, όμως, τις προτάσεις : « η τροφή είναι αγαθό » ή, την αντίθετή της, « η τροφή δεν είναι αγαθό », τότε μία από τις δύο αληθεύει και η άλλη πλανάται. Συνεπώς, η αλήθεια και η πλάνη (ψεύδος) δεν υπάρχουν μέσα στα πράγματα, τα οποία αυτά καθ' εαυτά είναι αυτά που είναι, αλλά παρεισφρύουν μέσα στην συνείδησή μας, διότι εξαρτώνται από τον τρόπο σύμφωνα με τον οποίο γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Πράγματι, « ου γαρ έστι το ψεύδος και το αληθές εν τοις πράγμασιν ... αλλ' εν διανοία»
Η αλήθεια και η πλάνη (ψεύδος) εμφανίζονται, επομένως, κατά την σύνθεση ή συμπλοκή των πρώτων, απλών νοημάτων, αυτών δηλαδή που αφορούν στην ύπαρξη (ον) ή την ανυπαρξία (μη ον) του όντος ή πράγματος, το οποίο ο θεωρητικός νους επιχειρεί να γνωρίσει ή ο πρακτικός νους να αξιολογήσει ως αγαθό. Αυτό είναι το πρώτο στάδιο της γνωστικής διαδικασίας ως προς την αλήθεια και την πλάνη.

http://www.antifono.gr/portal/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/685--------1.html

ΣΟΦΙΣΤΕΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ  και ΑΛΗΘΕΙΑ...

Οι σοφιστές στρέφοντας την προσοχή τους στον άνθρωπο και όχι σε εικοτολογίες για την αρχή του κόσμου, θεωρούσαν ότι δεν υπήρχε μια απόλυτη αλήθεια και είναι οι άνθρωποι που κρίνουν κάθε φορά ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν τι είναι σωστό και τι όχι. Ο Πρωταγόρας έλεγε ότι "πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος", δηλαδή ότι ο άνθρωπος είναι το μέτρο όλων των αξιών. Αυτό σήμαινε ότι η αλήθεια δεν προϋπάρχει είτε ως απόλυτες ιδέες είτε προερχόμενη από κάποιους θεούς που ορίζουν τι είναι σωστό και τι όχι αλλά την καθορίζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι μέσα από την άσκηση του ορθολογικού πνεύματος. 

 

 

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ή μαλλον ΨΕΜΜΑ

(αποσπασματα)

Γιατί όμως οι Ελληνες πολιτικοί λένε τόσα ψέματα; Είναι αλήθεια πως κάποιοι εξ αυτών διακρίνονται για την έλλειψη ηθικών φραγμών. Αλλοι υποτιμούν τόσο πολύ τη νοημοσύνη των συμπολιτών τους, που θεωρούν ότι η αλήθεια είναι προνόμιο μόνο όσων μπορούν να παίρνουν μέρος σε κλειστές συσκέψεις. Επιπλέον, φαίνεται πως ως κοινωνία δεν έχουμε καλή σχέση με την ανάληψη της ευθύνης και από μικροί κοινωνικοποιούμαστε στα ψέματα για να αποφύγουμε τις συνέπειες των πράξεών μας.

 Με άλλα λόγια, οι Ελληνες πολιτικοί λένε ψέματα γιατί όχι μόνο δεν τους κοστίζει, αλλά γιατί είναι το πιο αποδοτικό μέσο στην ακραία ανταγωνιστική πολιτική αρένα. Αν δεν πουν ψέματα, υστερούν έναντι των ανταγωνιστών τους, που θα πουν. Βασιζόμενη στα ψέματα, η αντιπολίτευση υπονομεύει ευκολότερα την κυβέρνηση. Χάρη στα ψέματα, ο πολιτικός μπορεί να παρουσιάζει το κενό ως πολιτικό πρόγραμμα, την παράνοια ως λογική διαδρομή, τον πελατειασμό ως κοινωνική πολιτική, το λάθος ως ορθό. Εντέλει, στην ελληνική πολιτική αγορά, τα ψέματα είναι ο συντομότερος, απλούστερος και αποδοτικότερος τρόπος για να πείσεις τους καταναλωτές να αγοράσουν το προϊόν σου.

Γιατί όμως οι πολίτες «αγοράζουν» τα ψέματα; Είναι αφελείς, απληροφόρητοι και εξαπατώνται; Συχνά ναι, καθώς οι πολιτικοί βρίσκονται σε θέση υπεροχής, όπως ο έμπορος έναντι του δυνητικού αγοραστή. Αλλά, νομίζω, πως τις περισσότερες φορές οι πολίτες αγοράζουν συνειδητά τα ψέματα με την κυνική σκέψη πως είναι καλύτερα να ελπίζεις σε κάτι από το να μην ελπίζεις σε τίποτε

Βεβαίως, η κυριαρχία της στρατηγικής του ψέματος συνιστά ένα είδος αθέμιτου ανταγωνισμού, όπου αυτός που παραβαίνει τους κανόνες κερδίζει έναντι του έντιμου. Και όσο παραβαίνει τόσο περισσότερο κερδίζει. Το τελικό αποτέλεσμα, όμως, είναι να βλάπτεται το συνολικό κοινωνικό συμφέρον.

 Δυστυχώς, μέχρι τώρα οι βασικοί παίκτες του πολιτικού παιχνιδιού δεν ήθελαν να συμφωνήσουν σε έντιμους κανόνες πολιτικής αντιπαράθεσης. Προτιμούσαν η πολιτική να είναι ένας αγώνας χωρίς όρους και όρια, γιατί κέρδιζαν από αυτήν την κατάσταση. Ολοι; Οχι ακριβώς! Η χώρα μας έχασε τόσα πολλά.

* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα και στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.

http://www.kathimerini.gr/806503/opinion/epikairothta/politikh/giati-oi-ellhnes-politikoi-lene-tosa-yemata

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ,,  ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ,  ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΛΕΞΗΣ..
Οι μεγαλυτεροι ψευτες και λαοπλανοι της μεταδικτατορικής Ελλαδος...
Κι ομως ο λαος τους ανεδειξε επειδη πιστεψε στην κολακεια , στο χαδι των αυτιων του, στην υποσχεση πακτωλων χρηματων , στην Τεμπελια , και στην καλυτερη ζωη χωρις κοπο και ευκολα....

Πολιτικοι που ειπαν μεταξυ των άλλων και αληθειες , όπως ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ  για το ασφαλιστικο ,  και ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΤΟ 2009, 
οτι δηλαδη θα επρεπε να υπαρξει 2 χρονων παγωμα μισθων και συνταξεων ...ΤΟΤΕ, εφερε την ανατροπη τους , επειδη οι άλλοι εταξαν λαγους με πετραχιλια...
το αποτελεσμα γνωστο ,,,,Το ζουμε....!!!!
Ακομη και το ακαμπτο ΚΚΕ που παντα μιλαει με τις αληθειες του και ειναι πιστο στις αποψεις του...και το ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ  ως εκ τουτου , δεν ετυχε και δεν τυγχανει προτιμησης απο τον λαο....επειδη ολοι οι άλλοι ,ακομη και τα ακραια κομματα ....του χαιδευουν τα αυτια , με την υποκειμενικη τους αληθεια....


ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ  ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΦΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ.........

 αρχαιοελληνικά γνωμικά, σε μετάφραση

·                    Δεν είναι ανάγκη να λες όλη την αλήθεια, αλλά ό,τι λες να είναι αλήθεια. Οράτιος

·                    Η αλήθεια λέγεται με πολύ απλά λόγια Αισχύλος

·                    Η αλήθεια κι αν ταπεινωθεί κι αν συρθεί στο χώμα πάλι θα υψωθεί. Η αιωνιότητα είναι δική της Δίων ο Συρακούσιος

·                    Η ελάχιστη αρχική απόκλιση από την αλήθεια πολλαπλασιάζεται στην συνέχεια χιλιάδες φορές Αριστοτέλης

·                    Μεγαλύτερο αγαθό από την αλήθεια δεν υπάρχει Αλκιδάμας

·                    Ν’ ακονίζεις τα λόγια σου στο ακόνι της αλήθειας Πίνδαρος

·                    Οι άνθρωποι είναι προικισμένοι από την φύση να κρίνουν την αλήθεια και συνήθως την αποκαλύπτουν. Και διά τούτο, όσοι ημπορούν ευστόχως ν’ αντιληφθούν την αλήθεια, είναι επίσης ικανοί ν’ αντιληφθούν και τις υπάρχουσες πιθανότητες Αριστοτέλης

·                    Ουδέποτε ελέγχεται η αλήθεια Πλάτων

·                    Το αληθές και το δίκαιον έχουν εκ φύσεως μεγαλυτέραν δύναμιν από το ψεύδος και το άδικον Αριστοτέλης

·                    Το ψεύδος ουδέποτε ζει να γεράσει Σοφοκλής