ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ

όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί".  (ΠΛΑΤΩΝ)

Aξιώματα και Θεσμοι

Το Κυκνειο Ασμα.

    

Φαινεται οτι τα τελευταια 30 χρονια ζούμε σε μια εποχή , όπου το κυρίαρχι στοιχείο ειναι η υποβαθμιση των πάντων και χωρίς εξαιρεση.

1   Με την αναθεωρηση του Συνταγματος του 1985 περικοπηκαν οι αρμοδιοτητες του Προεδρου της Δημοκρατίας,  υποβαθμιζοντας το αξίωμα σε διακοσμητικο προσωπο.

2  Ειναι επισης γνωστο σε όλους ποσο υποβαθμίστηκε η προσφερομενη από το δημοσιο , υπηρεσαι προς του Ελληνες.....Η ευθυνη ανηκει στο κομματικο κρατος και στην αθλιοτητα του κομματικου συνδικαλισμού..

3  Υποβαθμιστηκε σταδιακα με διαφορους τρόπους, χωρις να προκληθει το κοινο αισθημα , τεχνηεντως, το κυρος των Ενοπλων Δυναμεων , των στελεχων τους, αλλα και των σωματων ασφαλειας,

4  Μετά ηλθε η σειρα της Παιδειας των νεων, η οποια παραβλεποντας τα Ελληνικα στοιχεία, (γλώσσα, Ιστορια, Θρησκεια) και την Ελληνικη σοφια της μακραιωνης ιστορίας μας, (το μονο στοιχείο που μας διδει προβαδισμα εναντι των άλλων λαών,) ακολουθωντας την παγκοσμιοποιηση...

5  Επεται η αμφισβητητικη προσπαθεια  απαξιωσης των αποφασεων δικαστηριων, θεσμος που αποτελει τον ακρογωνιαιο λιθο  λειτουργιας της χωρας μας. 

6  αλλά και άλλα πολλά σχεση εχοντα με τις Αρχαιες αξιες μας και φυλετικές μας  αρετες....

"πολλών χρημάτων κρείττον
ο παρά του πληθους έπαινος" (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ)

Εκεινο ομως που στην σημερινη εποχη μας  κανει τρομερη εντυπωση ειναι η υποβαθμιση ,του κορυφαιου θεσμου της Δημοκρατιας που ειναι το βουλευτικο αξιωμα..
Με νομο της 1ης/01/2003 , στο αναθεωρηθεν αρθρο 57 του συνταγματος, απαγορευει  απόλυτα να ασκούν εργασία τα 300 μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου...
Η Συνταγματική αυτη απαγορευση που ψηφιστηκε για να θωρακισει την ανεξαρτησία ,το κύρος  και την αξιοπιστία του βουλευτου, οδηγησε δυστυχως σε εντελώς αντιθετα αποτελεσματα, στην εξαρτηση και υποταγή του Βουλευτη στον Αρχηγό του κόμματος.....

Αν πραγματικά επιθυμουμε την αναβαθμιση  του βουλευτικού αξιωματος ,θα πρεπει να καθορισθουν και καθιερωθούν, ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΣΤΩΝ, που θα συμμετεχουν στη διαδικασια επιλογης...

Αναμφισβητητα στη συνεχεια, μια λυση του προβληματος , που θα αντεχε στο φως της αληθειας, και της λογικής παραλληλα, ικανοποιώντας και το περι Δικαιου κα Καταξιωμενου 
κοινο αισθημα των Ελλήνων θα ηταν:
α, Ο βουλευτης να προερχεται από  όλες τις κοινωνικές ταξεις του Λαού, και να διαθετει ανώτατατη παιδεια ,καταξιωση το χωρο της εργασιας του ,την τοποικη κοινωνια κλπ.
β. Κατά την διαρκεια της Βουλευτικής θητειας του ,δεν θα πρεπει να ασκει το επαγγελμα του.

Ετσι φθασαμε στο σημείο, να εισερχονται πλεόν ουκ ολιγοι, οι οποιοι , αφ'ενός, εκπροσωπούν πληρως την θεωρια του Καθηγητή κ.Λεμπεση "Περι Βλακοκρατίας της Ελλαδος" και αφ'ετερου, πολλοι των εισερχομένων να ασχολουνται πώς θα αυξησουν τις προσωπικές τους περιουσιες.

ειναι αδιανοητο ειναι θλιβερο, ειναι εγκληματικο , να εισερχονται Πολιτικοι ανδρες  στο Κοινοβούλιο, απ'ευθείας απο τα πανεπιστημιακα  θρανία και αφ'ενός να να φθανουν Υπουργοί  και οχι μόνον και αφ'ετέρου  , μέσα σε μικρο χρονικο διαστημα να αποκτουν τεραστια περιουσια, σε χρημα και σε ακινητα   (ακομη και από ΔΗΘΕΝ  δωρεές)....

Οι ψεύτες , οι κλεφτες , οχι μονον πολιτικοί , και πολλοι άλλοι λωποδυτες πρεπει να οδηγηθουν 
στην δικαιοσυνη, για την αποκατασταση του περι δικαιου αισθηματος του λαού..

Ειναι λυπηρο να μετρουμε , πόσο εχει ξεφτισει  η ζωή μας, 
Όμως και διχως ρωγμές στην στεγανή μας ψευτια, έστω περιθωριακές και ανεπαρκείς, στεγνωνει η ζωή από καθε ελπίδα.....


"Αριστη δημοκρατια ειναι εκείνη , που δεν επιτρεπεται ουτε στους κακούς να άρχουν, ούτε στους καλούς να μην άρχουν" ΠΙΤΤΑΚΟΣ.

 Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία. Ισοκράτης, 436-338  

Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος.

Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Αλληγορία του σπηλαίου

Το παραθετω απλά σαν δειγμα της γραφης και φιλοσοφιας του ΠΛΑΤΩΝΑ

"H αλληγ

ορία του σπηλαίου του Πλάτωνα", Jan Saenredam, 1604

Η Πολιτεία περιλαμβάνει την Αλληγορία του σπηλαίου, με την οποία ο Πλάτων εξηγεί τη Θεωρία των Ιδεών του.

Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου ως βασιλιά στην Ιδεώδη Πολιτεία. Μια ομάδα ανθρώπων ζουν σε ένα σπήλαιο όλη τους τη ζωή, αλυσοδεμένοι σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν έξω από το σπήλαιο, ούτε να δουν πίσω τους, όπου βρίσκεται μια φλόγα που φωτίζει τα αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει τις σκιές τους στα τοιχώματα του σπηλαίου. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν αυτά τα σχήματα με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι πραγματικές.

Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μέσα στο σπήλαιο^[8]. Αν κάποιοι καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μέσα στο σπήλαιο ήταν απλά προβολές, σκιές της αλήθειας. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους^[5]. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.

Συχνά, ο Ήλιος, που συμβολίζει το Αγαθό, ωθεί στην ερμηνεία του Μύθου του Σπηλαίου από θρησκευτικής απόψεως: χωρίς Θεό, οι άνθρωποι ζουν μέσα το σκοτάδι^[9].

Ο κόσμος μέσα στο σπήλαιο εκφράζει την εμμονή στα "αισθητά πράγματα", όσων μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους, ενώ η άνοδος στον πραγματικό κόσμο και η όραση των αληθινών Ιδεών υπό το φως του Ήλιου οδηγούν στην εναρμόνιση της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογου