«Άνδρες τοι ποτ’ έναιον υπό κροτάφοις Ελικώνος, λήματα των αυχεί Θεσπιάς ευρύχορος.»
Δημόφιλος ο Διαδρόμου:
Ο στρατηγός των 700 Θεσπιέων στην μάχη των Θερμοπυλών(Αυγουστος ή Σεπτεμβριος 480πΧ)
Κολωνός λόφος
Ειναι σε όλους μας γνωστη λιγο πολύ. η Μάχη των Θερμοπουλών..... Το σύμβολο της αντιστασης και αυτοθυσίας των 300 Σπαρατιατών του Λεωνίδα και των λιγοτερο γνωστών ,αλλά ηρώων επίσης 700 Θεσπιέων , που έπεσαν μεχρις ενός...
Ακομη πιο άγνωστος είναι στρατηγός τους, Δημόφιλος ο Διαδρόμου.....Όπως επίσης, άγνωστος ειναι στους πολλούς , ο Κολωνός Λόφος, όπου και γράφηκε και ο επίλογος της μαχης,,,,,,, τραγικος., αλλά ενδοξος, παγκοσμια παρακαταθηκη στην ιστορια του "Νυν υπέρ πάντων αγώνος"Αρχη, Αξία, αλλά και υπερβατικό ,τρελο θα έλεγα , γονιδιο αυτοθυσίας , υπες πατριδος..... Εκεί στην κυριολεξία εκτελεστηκαν , με βολές τόξων , και οι τελευταιοι υπερασπιστές των στενών..
Δεν θα αναφερθω ,στην μαχη . στις σκληρες και με εκατομβες νεκρων Περσών, συγκρουσεις στα στενα των ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ , ουτε στην προδοσία του Εφιάλτη..απλά σκοπός της αναρτησης ειναι για να καταδειχθει και αναδειχθει ο ηρωικός Θεσπιεύς Μαχητής και το σημειο του επιλογου της μαχης....
Θεσπιευς πολεμιστης , με την χαρακτηριστικη μαυρη ασπιδα με το μισοφέγγαρο..
Ο στρατός του Ξέρξη ήταν 700.000 (ισως υπερβολη) άνδρες, ο μεγαλύτερος στρατός που είχε συγκεντρωθεί μέχρι τότε, σε αντιδιαστολή οι Έλληνες ήταν μονάχα 7.000 από την Σπάρτη, την Αθήνα, την Τεγέα, την Φωκίδα και από άλλες περιοχές της νοτίου Ελλάδας. Αρχηγός των Θεσπιέων οπλιτών ήταν ο Δημόφιλος ο γιος τους Διαδρόμου που ηγούνταν των 700 οπλιτών από την μικρή πόλη των Θεσπιών στους πρόποδες του Ελικώνα της Βοιωτίας.
Οι μάχες ξεκίνησαν στα στενά των Θερμοπυλών με τους βάρβαρους να μην μπορούν να νικήσουν τους ακατάβλητους Έλληνες οπλίτες που στέκονταν σαν ένα συμπαγές τείχος από ασπίδες και δόρατα απέναντί τους. Οι Πέρσες έχαναν σ’ όλο το μέτωπο της μάχης. Ο Δημόφιλος στην πρώτη γραμμή της φάλαγγας ενθάρρυνε τους συμπατριώτες του να μάχονται με ακόμη περισσότερη γενναιότητα κατά των βαρβάρων. Ο αρχηγός των Ελλήνων, ο βασιλιάς Λεωνίδας, με τους 300 Σπαρτιάτες θέριζαν τους Πέρσες με τα δόρατά τους.
Αθανατοι του Υδαρνη!
Αθανατοι του Υδαρνη!
Μετά την προδοσία του Εφιάλτη , ο Υδάρνης με τους 10.000 αθανάτους, μετά την βραδινή πορεία μέσω της στενής Ανοπαίας ατραπού βρίσκονταν στα νώτα των Ελλήνων., ο Λεωνίδας ζητησε να φυγουν ολοι οι Ελληνες πλην Λακεδαιμονιων...
Ο Δημόφιλος αρνήθηκε να φύγει, λέγοντας στον Λεωνίδα πως θα έμενε εκεί δίπλα στους Σπαρτιάτες να πολεμήσει για την πατρίδα, την Ελλάδα. Όσο και αν προσπάθησε να τον μεταπείσει ο Λεωνίδας δεν τα κατάφερε, καθώς ο Δημόφιλος ήταν αμετακίνητος. Προτιμούσε τον θάνατο από μια ζωή «ατιμασμένη», να υποχωρήσει δηλαδή μπροστά στους βάρβαρους. Οι υπόλοιποι Έλληνες έφυγαν από τα στενά, αφήνοντας πίσω τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς.
Σπαρτιατες οπλιτες
Σπαρτιατες οπλιτες
Ο Μεγιστίας ο Ακαρνάν, ο μάντης των Σπαρτιατών έκανε την τελευταία θυσία, ξέροντας πως όλοι αυτοί οι άντρες που βρίσκονταν μπροστά του δεν θα ζούσαν στο τέλος της ημέρας, αλλά θα δειπνούσαν στα Ηλύσια πεδία, εκεί που πήγαιναν όλοι οι ήρωες, οι πεσόντες υπέρ της πατρίδας.
Ο Δημόφιλος ετοίμασε τους άνδρες του μετά από το πρωινό τους γεύμα, τους παρέταξε στις γραμμές της φάλαγγας. Η μάχη ξεκίνησε, Σπαρτιάτες και Θεσπιείς σαν μια γροθιά αντέκρουσαν την περσική επίθεση σκορπώντας τον όλεθρο στις γραμμές των αθανάτων. Ο Δημόφιλος με το δόρυ του χτυπούσε τις πλεχτές από λυγαριά ασπίδες των Περσών διαπερνώντας τες. Πίσω από την φάλαγγα των Ελλήνων εφόρμησαν οι Πέρσες πεζοί και τοξότες βάλλοντας στα νώτα τους. Νεκροί και τραυματίες έπεφταν και από τις δυο πλευρές. Η μάχη εξελίσσονταν σε μια τιτανομαχία ανάμεσα στους Έλληνες και τους βάρβαρους .
Ο Λεωνίδας έπεσε νεκρός από πολλαπλά τραύματα. Οι Πέρσες προσπάθησαν να πάρουν την σωρό του νεκρού βασιλιά, αλλά οι Σπαρτιάτες τον τράβηξαν προς το μέρος τους. Τα δόρατα συντρίβονται πάνω στα χιλιάδες περσικά κορμιά, ενώ ο Δημόφιλος με το σπαθί του κομμάτιαζε όποιον Πέρση βρίσκονταν μπροστά του.
Κολωνός λόφος
Οι Έλληνες αποτραβήχτηκαν στον Κολωνό λόφο, από κάτω οι Πέρσες κατά χιλιάδες επιτίθονταν. Ο Δημόφιλος διέταζε τους άνδρες του, αλλά οι άνδρες του δεν μπορούσαν να τον ακούσουν, μιας και οι φωνές, οι βρισιές, οι κατάρες και τα κλάματα των βαρβάρων σκέπαζαν το πεδίο της μάχης. Οι Πέρσες τέσσερις φορές προσπάθησαν να πάρουν τον νεκρό Λεωνίδα και τις τέσσερις φορές απέτυχαν.
Όταν μεσημέριασε και οι τελευταίοι υπερασπιστές των στενών, ανάμεσά τους και ο Δημόφιλος με μερικούς Θεσπιείς πολεμούσαν με πέτρες και με ξίφη, μιας και τα δόρατα είχαν σπάσει και τα περισσότερα ξίφη είχαν χαθεί στην διάρκεια της μάχης. Ο Ξέρξης για να μην χάσει και άλλους στρατιώτες έβαλε τους τοξότες του να τους τοξεύσουν. Ο Δημόφιλος έπεσε στα γόνατα χτυπημένος από πλήθος βελών. Άφησε την τελευταία του πνοή ως ήρωας υπερασπιζόμενος την Ελλάδα πάνω στον Κολωνό λόφο.
ΚΟΛΩΝΟΣ=>
ΚΟΛΩΝΟΣ=>
Απέναντι από το σύγχρονο μνημείο του Λεωνίδα, βρίσκεται χαμηλός λόφος, που έχει ταυτιστεί με τον Κολωνό, όπου διεξήχθη η τελική φάση της μάχης των Θερμοπυλών.
Η μορφή του λόφου του Κολωνού, όπου έλαβε χώρα η τελική φάση της μάχης του 480 π.Χ. έχει αλλάξει ριζικά από την αρχαιότητα έως σήμερα, λόγω κατασκευής αλλεπάλληλων αμυντικών έργων στο χώρο, σε διάφορες εποχές, γεγονός που βεβαιώνει τη σπουδαιότητά του ως στρατηγικού σημείου άμυνας.
Η μικρή ανασκαφική έρευνα του 1939 στον παραπάνω λόφο απέδωσε πλήθος σιδερένιων και χάλκινων λογχών και αιχμών βελών του 5ου αι. π.Χ., πολλές από τις οποίες ανήκουν σε ανατολικούς τύπους, ασσυριακού και αιγυπτιακού τύπου,τα οποία χρησιμοποιούσε ο περσικός στρατός.Παρόμοια έχουν βρεθεί στο πεδίο της μάχης του Μαραθώνα και στην Ακρόπολη των Αθηνών την οποία πολιόρκησαν οι
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ηρόδοτου εκεί τάφηκαν οι πεσόντες της μάχης των Θερμοπυλών και προς τιμή τους στήθηκε λίθινος λέων και τρία ενεπίγραφα μνημεία.
Σήμερα την κορυφή του λόφου κοσμεί αναπαράσταση του επιγράμματος του Σιμωνίδη του Κείου.
"Ο ξειν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις , ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι"
Το επίγραμμα που στεφάνωσε τους τάφους των Θεσπιέων έγραφε:
«Αυτοί οι άνδρες που κατοικούσαν στους πρόποδες του Ελικώνα, για το θάρρος τους περηφανεύεται ο πλατύς κάμπος των Θεσπιών»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου