Αριστοτέλης> ο ορισμός του αληθινού ηγέτη

Ηγέτης

 Ο απόλυτος ηγετης

	Δεν φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που διοικούνται από ένα πρόβατο.  Φοβάμαι ένα στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι.
	~Μέγας Αλέξανδρος | (Βασιλεύς Μακεδόνων ) | 356-323Π

Η λέξη Ηγετης προερχεται απο το ρημα Ηγέομαι -ουμαι , και Ηγεμονεύω= ειμαι αρχηγος

Ηγετης:  Αρχηγός προικισμενος με ιδιαιτερες Ικανοτητες....

Ηγετες υπηρξαν Ο Περικλης , Ο Μ,Αλεξανδρος, Ο Λεωνιδας , Ο Βασιλειος ο Βουλγαροκτονος, Ο Γ. Καραισκακης, Ο Θ. Κολκοτρωνης, Αλλά και ο Ιουλιος Καισαρ, κι Ο Λενιν κι ο Ι.Σταλιν, αλλά κι Α.Χιτλερ, κι Ο Μαο...και ο ΚΑποδιστριας., Ο Ναπολέων. Ο καθενας στον χρονο και συνθηκες που εζησαν....
Αλλα΄κι οι Συγχρονοι,Κ.  ΚΑραμανλής ,Α. Παπαπανδρεου, Ι.Μεταξας, Ε. Βενιζελος...
και καποιοι πολυ τωρινοι.... Οπως ο Αλέξης...... 

Ο καθενας απο τους ηγέτες αυτούς ανέπτυξε τις ικανότητές του ,...ή τις ανικανότητές του, όταν ανέλαβε Εξουσία...  
Δεν ειναι του παροντος η απαρίθμηση καλώ ή κακών στοιχείων .. Λίγο πολύ ειναι γνωστά, από την Ιστορία!! 
       Ο Αλέξης ο μικρος αφθαρτος με επαναστατικες ιδεες, ριζοσπαστικές, με φωνη βαθια που θυμίζει Α. Παπανδρεου αλλά και με πολλα "ΘΑ" που επισης θυμιζαν Παπανδρεου Ανδρεα εννοω,,,,παντα! Τόσο που ένας που τον ακούει μόνον , να νομίζει ότι ακούει λόγο Προεκλογικό του Ανδρέα!!!!
Δεν υπηρξα ψηφοφορος του ....λογω του οτι θυμιζε εντονα ΑΝΔΡΕΑ και τον ειχα σιχαθει.....τοσα χρονια, τον Αρχιτεκτονα της καταστροφης της Χωρας,,,,,!
Ο Αλέξης επεσε "θυμα " και "μαρτυρας" του ιδιου του πολυσυλλεκτικού του Κομματος...και στην στιγμη που επρεπε ,μετα την ΔΙΚΑΙΗ εκλογη του , τον Γεναρη, δεν καταφερε να βρει τις λυσεις με τους εταιρους(?).
Πιεσμενος απο τα δεξια απο την ευρωπαϊκές συνιστωσες, απο τα αριστερα απο τις Φιλοκομμουνιστικές αντιευρωπαικες , Πιεσμενος απο πανω απο την Συντηρητικη Ευρωπη και ΔΝΤ και απο κατω απο την ιδεολογια του την ατομικη , την αγνη πιστευω και αμολυντη..ΣΥΝΕΘΛΙΒΗ....για 5 μηνες,,
Ισως ηταν το 2ο μεγαλυτερο σφαλμα του ...η μη αναληψη ΗΓΕΤΙΚΗΣ πρωτοβουλιας
Το 1ο μεγαλυτερο Λαθος του που θα το πληρωνει ,,,ειναι τα πολλα ΘΑ ....και το ΝΑΙ σε όλα και σε ολους.....Πιεσμενος κι απο τις συνιστωσες αλλα και απο την Αντιπολιτευτικη ΑΣΘΕΝΕΙΑ των Ελληνων Κομματαρχων....
Θα μπορουσε να ειναι Ο ΗΓΕΤΗΣ χωρις αμφισβητησεις , και με την αναβλητικοτητα και τις ισορρπιες που επεδιωκε ενδοκομματικα, αλλά και με καποιες Επιλογές Συνεργατων αμφιλεγομενων...καταφερε να χασει ποντους.....
Δυστυχως όλοι οι ΗΓΕΤΕΣ υπακουουν στην αυλή τους..... με φωτεινες εξαιρεσεις στον Μ.Αλεξανδρο , Ι. ΚΑποδιστρια, Γ.ΚΑραισκακη...
Στην εποχη μας δε, η καθε κοπροομαδα και ανεγκεφαλα κρετινοποντικια. περι τον Αρχηγο, δρα ανασταλτικα έως καταστροφικα/////
Ιδε, Καραμανλης (νεος) ,ΓΑΠ, Σαμαρας , Σημιτης.

Επεμενα και επιμενω οτι ο μικρος ελαβε αποφασεις , εστω και αργα, απελπιστικα αργα,  σαν ΗΓΕΤΗΣ ΟΜΩΣ....κι ας διαφωνουν πολλοι και πολλές...

Αριστοτέλης> ο ορισμός του αληθινού ηγέτη

Στον ιδεατό κύκλο της Ηγεσίας λοιπόν, η Ισχύς και το Δίκαιον είναι τα βασικά συστατικά. Άλλο παράδειγμα ισχυρού ηγέτη αποτελεί φυσικά η περίπτωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και για αυτό το λόγο, αξίζει να μελετηθεί η διδαχή του Μεγάλου διδασκάλου Αριστοτέλη, προς αυτόν. Η διδαχή αυτή αποτελείται από τέσσερα στοιχεία, η κατάκτηση των οποίων συγκλίνει προς το κέντρο του ιδεατού κύκλου ηγεσίας που αναφέραμε προηγουμένως.

Τα τέσσερα αυτά στοιχεία είναι:
1) Αγαθόν Κίνητρον,
2) Ενδελέχεια,
3) Αξιοκρατία   και
4) Γενναιότητα.

Αν δηλαδή κάποιος κατέχει τα τέσσερα αυτά στοιχεία και γνωρίζει ότι πρέπει να τα χρησιμοποιήσει με γνώμονα το Δίκαιο και την Ισχύ, μπορεί να οδηγηθεί σταδιακά προς το κέντρο αυτού του κύκλου.

Πηγή: http://panosxanos.blogspot.com/2013/03/blog-post_9122.html#ixzz3e0ivJbFN

Πλατωνικός Ηγέτης

Οι σκοποι του Πλατωνικου Ηγετη πρεπει να ειναι...:

• Η συνεχής μέριμνα για την ευημερία των πολιτών.
• •Η καλλιέργεια σεβασμού προς τα θεία, 
• •Να δημιουργήσει καλούς καγαθούς πολίτες, ώστε να είναι ενάρετοι, σώφρονες και δίκαιοι, με ενότητα και φιλία μεταξύ τους.
• •Να βιώνουν και να δημιουργούν οι πολίτες ελεύθεροι, αλλά «εν δικαιοσύνη», εντός του συνόλου της κοινωνίας.
• •Να καταστήσει την πόλη αυτάρκη σε δύναμη και πλούτο. 

-Οι  Αρετές

Πριν όμως από την αρίθμηση των αρετών, με συντομία εξετάζεται το θέμα: εάν ο ηγέτης γεννιέται ή γίνεται.

Ο Πλάτων στο θέμα αυτό υπήρξε εξελικτικός, υποστηρίζοντας κατ’ αρχάς, ότι η αρετή της ηγεσίας αποτελεί «θεία δωρεά» στο «χρυσό γένος» των ανθρώπων, οι οποίοι μάλιστα έχουν επί πλέον το φυσικό προσόν της αυτοεπιτακτικής.

Ως θεμελιώδεις «θεϊκές αρετές» στον ηγέτη ο Πλάτων, κατά σειρά προτεραιότητας, θεωρεί:

• •Τη Φρόνηση, στην οποία είναι ανάγκη να πειθαρχούν τα συναισθήματα και οι επιθυμίες.
•  Σωφροσύνη, η οποία σύμφωνα με τον Πυθαγόρα, είναι η δικαιοσύνη ως προς τον εαυτό μας, σε πολιτικό και σε προσωπικό επίπεδο.
• η η τέχνη του μέτρου.
• Tα υπολοιπα εδω.....στο Λινκ...

http://desmosekdoseis.gr/?q=node/40

ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ:
 http://liverichlr.blogspot.gr/2010/08/blog-post_10.html

Τα τελευταία χρόνια, μία από τις σημαντικότερες συνεισφορές της ψυχολογίας στον επιχειρηματικό κλάδο ήταν ότι προσδιόρισε τα βασικότερα γνωρίσματα αναγνωρισμένων ηγετών. Για να προσδιοριστούν τα χαρακτηριστικά τα οποία παρατηρούνται συχνότερα στους επιτυχημένους ηγέτες, χρησιμοποιήθηκαν ψυχολογικά τεστ. Η παρακάτω λίστα χαρακτηριστικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς και να βοηθήσει τους διευθυντές να οραματιστούν και να καλλιεργήσουν τις ηγετικές ικανότητές τους.

Οι νέοι ηγέτες του αύριο είναι οραματιστές. Είναι και μαθητές και δάσκαλοι. Όχι μόνο προβλέπουν υποδειγματικές αλλαγές στην κοινωνία, αλλά και έχουν απόλυτη συναίσθηση της ηθικής και προσπαθούν σκληρά για την ακεραιότητα στους οργανισμούς τους.
Τα βασικά γνωρίσματα ενός ικανού ηγέτη περιλαμβάνουν τα εξής:

Συναισθηματική σταθερότητα.
Κυριαρχία.
Ενθουσιασμός.
Ευσυνειδησία.
Κοινωνική τόλμη.
Πειθαρχημένη σκέψη.
Αυτοεπιβεβαίωση.
Ορμητικότητα.
Ενεργητικότητα.
Διορατικότητα.
Ωριμότητα.
Ομαδικό πνεύμα.
Ενσυναίσθηση.
Χάρισμα
Σε γενικές γραμμές, οι ηγέτες είναι ξεχωριστοί χαρακτήρες από πολλές απόψεις. Τα επιμέρους χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο ποιος θα αποδειχθεί ικανός να επικρατήσει των υπολοίπων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν και αλλάζουν συνεχώς.

Οι ηγέτες σπάνια (εάν όχι ποτέ δεν) γεννιούνται. Η τύχη και η επιμονή είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για την εξέλιξη οποιουδήποτε ηγέτη.
Έτσι, εάν ο στόχος σας είναι να γίνετε ηγέτης, καλλιεργήστε εκείνα τα χαρακτηριστικά σας που πιστεύετε ότι είναι ασυνήθιστα.
Για παράδειγμα, εάν έχετε όλα τα βασικά γνωρίσματα ενός ηγέτη, αλλά δεν θεωρείτε τον εαυτό σας επικοινωνιακό, κάντε μαθήματα ή μελετήστε βιβλία για την συναισθηματική κατανόηση, την ενσυναίσθηση. Εάν πάλι η επικοινωνία με τους άλλους είναι ένα έμφυτο χάρισμά σας, αλλά δυσκολεύσετε να λαμβάνετε λογικές αποφάσεις, μάθετε για την πειθαρχία και πώς να αναπτύξετε μεγαλύτερες ψυχολογικές αντοχές.

Απλά να θυμάστε: μπορούμε να κάνουμε και να γίνουμε οτιδήποτε θελήσουμε.

 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑΣ  ΗΓΕΤΗΣ: 

Αναλυτικότερα ακολουθούν 10 στοιχεία τα οποία ένας «ηγέτης» ΔΕΝ θα πρέπει να έχει:

Υποταγή στο status quo. Είναι απόλυτα σαφές πως υπάρχουν παραδείγματα στα οποία η έννοια του επιχειρηματικού status quo αποδίδει εξαιρετικά. Για παράδειγμα εάν δραστηριοποιείστε στην αγορά των candy bar και διαθέτετε ήδη ένα εξαιρετικά γνωστό προϊόν, η κατάσταση θα παραμείνει ο σταθερά καλή για την εταιρεία σας για κάποιες δεκαετίες τουλάχιστον. Σε διαφορετική περίπτωση ο βασικός σας εχθρός είναι η αδράνεια. Εάν κάνετε το λάθος και πείτε «έτσι κάνουμε τα πράγματα εδώ» η αποτυχία είναι προ των πυλών.

«Κλαψούρισμα». Ελάχιστες συμπεριφορές είναι χειρότερες για έναν «ηγέτη» από το «κλαψούρισμα». Η μόνιμη αποπομπή ευθυνών και οι δικαιολογίες είναι αδύνατο να λειτουργήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέτοια στοιχεία δείχνουν σοβαρή έλλειψη ωριμότητας, αυτοεκτίμησης και σεβασμού και είναι βέβαιο πως είναι εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα.

Εξαπάτηση. Ένας «ηγέτης» πρέπει να είναι ο εαυτός του, θα πρέπει οι σχέσεις του με όλους τους ανθρώπους που συναναστρέφεται να είναι βασισμένες στην αλήθεια και όχι στην εξαπάτηση. Μην προσπαθείτε να δείξετε στους άλλους κάτι που δεν είστε γιατί πολύ απλά αργά ή γρήγορα η απάτη θα επιστρέψει απαιτώντας «ακριβή» πληρωμή.

Αυταρχισμός. Στις σύγχρονες επιχειρήσεις δεν έχει καμία σημασία πόσο ψηλά βρίσκεται κάποιος στην ιεραρχία. Κι αυτό γιατί πολύ απλά, όλοι εργάζονται σε μία επιχείρηση για κάποιους άλλους. Ακόμη και ένας CEO κάπου λογοδοτεί. Τη στιγμή που θα ξεκινήσετε να συμπεριφέρεστε λοιπόν με τρόπο αυταρχικό θα πρέπει στο βάθος του μυαλού σας να έχετε πως οι επιτυχημένες ημέρες σας βαδίζουν προς το τέλος τους.

Όχι στις κούφιες απειλές. Ένας ηγέτης θα πρέπει να έχει αυτοπεποίθηση και να είναι αποφασιστικός. Μη συμπεριφέρεστε εξαπολύοντας απειλές που δεν έχουν αντίκρισμα γιατί πολύ απλά θα χάσετε το σεβασμό των υφισταμένων σας. Να είστε αποφασιστικός χωρίς να ανακοινώνεται ποινές εκ προοιμίου.

Δίψα για εξουσία. Ο ηγέτης στις επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να έχει αυτοσκοπό την αύξηση της προσωπικής του δύναμης και εξουσίας, αλλά αντίθετα την επιτυχία και τη δύναμη της επιχείρησης και των εργαζομένων. Η εξουσία άλλωστε είναι παιχνίδι για πολιτικούς και γραφειοκράτες.

Μην εθελοτυφλείτε απέναντι στην αλήθεια. Μία από τις συχνότερες αιτίες της αποτυχίας. Χωρίς καμία αμφιβολία τα όμορφα λόγια και οι έπαινοι είναι σαγηνευτικοί. Το ζήτημα όμως είναι η πραγματικότητα. Εάν αγνοείτε την αλήθεια, αγνοείτε την πραγματικότητα και έχετε προσυπογράψει το τέλος.

Ποτέ μη δεσμεύεστε με κάτι το οποίο δεν θα τηρήσετε. Οι αυταπάτες διαρκούν ελάχιστα. Οι ηγέτες με μέλλον δεσμεύονται μόνο για πράγματα τα οποία θα ακολουθήσουν και θα υπηρετήσουν. Η πρακτική με τη «στάχτη στα μάτια» δεν είχε και δεν θα έχει ποτέ προοπτική.

Η μεγαλομανία σκοτώνει τον CEO. Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα στις επιχειρήσεις όπου η καταστροφή ήρθε και γρήγορα και σαρωτικά μόνο και μόνο επειδή στην κεφαλή τους υπήρξαν άνθρωποι μεγαλομανείς. Η φιλοδοξία δεν είναι ελάττωμα στην επιχειρηματικότητα η μεγαλομανία είναι σίγουρα κατάρα.

Ποτέ μη κάνετε κάτι που πιστεύετε πως είναι λάθος. Ο John Lennon είχε μιλήσει για το «άμεσο κάρμα». Μπορεί να κάνετε αρκετές φορές πράγματα τα οποία πιστεύετε πως δεν είναι σωστά και να μην υπάρξουν συνέπιες. Οι συνέπιες όμως κάποια στιγμή θα εμφανιστούν και η εικόνα τους θα είναι αθροιστική.

Πηγή:ADVERTISING.gr

 ΒΙΚΙΦΘΕΓΜΑΤΑ

• Για να οδηγήσεις τους ανθρώπους, ακολούθησέ τους Λαο Τσι
• Ο λαός θα λέει για τον καλό ηγέτη, σαν ολοκληρώσει το έργο του: "Αυτό, το κάναμε εμείς" Λαο Τσι

https://el.wikiquote.org/wiki/%CE%97%CE%B3%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%82

Παραθετω λίγα στοιχεια σπο τον ΗΓΕΜΟΝΑ του ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ, απλά για γνωση ,εστω μικρη, των απόψεών του, αλλά και της θεωριας του, αλλά και ονόματα ηγετών που εφαρμοσαν μερικώς ή περισσοτερο τις θεωριες του...
Απλά προς γνωση και συγκριση  ...

HΓΕΜΩΝ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ 

http://www.economica.gr/files/duzevits_MacPrince.pdf

Ο Μ. ήταν μια αξιοθαύμαστη προσωπικότητα και γι αυτό δεν περιορίστηκε στα τυπικά του καθήκοντα, αλλά επέκτεινε τη δραστηριότητά του πέρα από το χώρο δράσης του μέσου κυβερνητικού υπολλήλου και ανέλαβε τις ανάλογες ευθύνες. Αυτό που τον συνέδεε με τους

κυριότερους Φλωρεντινούς πολιτικούς (π.χ. Στρότσι, Βεττόρι, Σφόρτσα) ήταν κυρίως το κοινό ενδιαφέρον όλων για τις πολιτικές εξελίξεις του καιρού τους και είναι βέβαιο πως οι Φλωρεντινοί αυτοί έβρισκαν τις αναλύσεις του Μ. για την τότε κατάσταση γοητευτικές. Ήξερε πως ενεργώντας και ως “maitre de plaisir” καλλιεργούσε τη φιλία του με τους μεγάλους αυτούς άνδρες και έδινε στον εαυτό του την ευκαιρία να βρίσκεται σε επαφή με τα όσα γίνονταν τότε στον κόσμο.

 Ήταν έντονα αναμεμειγμένος στην πολιτική, εντούτοις την παρατηρούσε από απόσταση, κινούμενος αδιάκοπα μεταξύ εκείνου που υπήρχε και εκείνου που θα έπρεπε να υπάρχει.

Κατά το Μακιαβέλι το ιδανικό, δηλαδή αυτό που θα έπρεπε να υφίσταται, διαφέρει πάρα πολύ από αυτό που στην πραγματικότητα υπάρχει. Ο μόνος κατάλληλος τρόπος να κατανοήσουμε τα πολιτικά είναι να αφήσουμε στην άκρη τα ιδανικά και να κοιτάξουμε στα μάτια την εμπειρική πραγματικότητα, δηλαδή τις καταστάσεις όπως αυτές προσφέρονται στην εμπειρία μας. 

Με τον εμπειρισμό του ο Μακιαβέλι εισάγει την νεότερη πολιτική σκέψη.

Το έργο του Μακιαβέλι κλείνει την αρχαία και μεσαιωνική παράδοση του πολιτικού λόγου και εγκαινιάζει την εποχή της νεότερης πολιτικής σκέψης. Στο παρελθόν, αυτό που ενδιέφερε τους πολιτικούς στοχαστές ήταν οι ιδανικές καταστάσεις :

 Η ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα, η Πολιτεία του Αριστοτέλη, η Πολιτεία του Θεού του Αυγουστίνου κ.α.

 Ταυτόχρονα τα πολιτικά είχαν μια ηθική διάσταση. Η ηθική λοιπόν, η οποία εχει να κάνει με αξίες ( Αξία = η ιδιότητα σύμφωνα με την οποία κάτι θεωρείται καλό ή κακό), είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική.

Από την άλλη πλευρά, ο Μακιαβέλι, απορρίπτει ολόκληρη την παράδοση αυτή καθώς επιχειρεί να μελετήσει τα πολιτικά δρώμενα χωρίς ηθικές αρχές ή νόρμες. 

Δεν είναι λοιπόν το βιβλίο ανήθικο όπως πολλοί υποστήριξαν αλλά άηθες, δηλαδή αδιάφορο ως προς τα ηθικά ζητήματα. Είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τεχνικές για την απόκτηση και τη διατήρηση της πολιτικής εξουσίας, τεχνικές απογυμνωμένες από ηθικές ή ανήθικες σκέψεις.

Ο Ηγεμόνας,  αποτελεί την απόδειξη της βαθιάς σχέσης του με την πολιτική. Μελετώντας την επιστολή του Μ. προς τον Βεττόρι διαπιστώνει κανείς πως το έργο του -απευθυνόμενο στον άρχοντα των Μεδίκων- αποτελεί το μέσο του να χρησιμοποιηθεί και πάλι από τους Μεδίκους “έστω και για να κυλά μια πέτρα” για να ικανοποίησει την βαθιά ανάγκη του, να μαθαίνει τι γίνεται στον κόσμο.

Με τον Ηγεμόνα ο Μ. προσφέρει τον εαυτό του (και την δεκαπεντάχρονη πείρα του στην τέχνη του κράτους) στην υπηρεσία των Μεδίκων προσπαθώντας να τους απαλλάξει από κάθε δυσπιστία, υπογραμμίζοντας ότι “στον καθένα θα'πρεπε να αρέσει να υπηρετείται από κάποιον που

είναι γεμάτος εμπειρίες με έξοδα άλλων. Και όσο για την πίστη μου, δεν θα'πρεπε να αμφιβάλλουν.

Γιατί, αφού πάντα ακολούθησα την πίστη δεν θα μάθω τώρα να την προδίδω. Και όποιος ήταν καλός και πιστός για σαράντα τρία χρόνια...δεν μπορεί να αλλάξει φύση. Και για την πίστη μου και την καλοσύνη μου είναι μάρτυρας η φτώχεια μου.”

Είναι γεγονός ότι ακόμα και στις μέρες μας, τον 21ο αιώνα, οι αρχές του Μακιαβέλι όπως παρουσιάζονται στον Ηγεμόνα πέντε αιώνες πριν, εξακολουθούν να είναι επίκαιρες και εφαρμόσιμες. 

Και αυτό διότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά από τις αρχές του 16ου αιώνα και ελάχιστα είναι αυτά που ο Μακιαβέλι δεν έχει προβλέψει και κατανοήσει στο έργο του.

Ο μόνος τρόπος για να απεμπλακούμε από τους κανόνες του Μακιαβέλι θα ήταν ολόκληρη η ανθρωπότητα να αντικαταστήσει ξαφνικά τη χρήση βίας με τους κανόνες της ειρήνης και της ελευθερίας.

Η ίδια η ιστορία επιβεβαιώνει τις αρχές του Μακιαβέλι : μόνο μέσω σκληρότητας και ψυχρής λογικής έχει επιτευχθεί ειρήνη. Δε θυμάται κανείς έστω μία περίπτωση της ανθρώπινης ιστορίας στην οποία οι άνθρωποι απλά έκατσαν σε ένα τραπέζι και μέσω διαπραγματεύσεων μόνο συμφώνησαν για την ειρήνη.

Συνεπώς, κάθε φορά πού αυτή επετεύχθη, αυτό πραγματοποιήθηκε μέσω βίας. Η μία δύναμη συντρίβει την άλλη και ο νικητής θέτει όρους στον ηττημένο. Αυτούς τους όρους τους ονομάζουμε ¨ειρήνη¨.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα προσώπων που επηρεάστηκαν βαθύτατα από τις ιδέες και τις αρχές του Μακιαβέλι, υπάρχουν τόσο στο χώρο της πολιτικής κυρίως όσο και αυτόν των τεχνών : 

Πολιτικοί :
Ρίτσαρντ Νίξον, Τζέιμς Πολκ, Λίντον Τζόνσον, Τζωρτζ Μπους ο
Νεότερος κ.α.
Άλλοι Αμερικανοί πολιτικοί όπως : Χένρι Κίσινγκερ ( ΥπΕξ επί Νίξον), Τζωρτζ Κέναν, Σλέσινγκερ ( Σύμβουλος του Κέννεντι)
Ευρωπαίοι πολιτικοί όπως : Αδόλφος Χίτλερ, Μάργκαρετ Θάτσερ ( πρώην πρωθυπουργός Μεγάλης Βρετανίας), Μπενίτο Μουσολίνι, Ζορζ Κλεμανσώ, Ότο Μπίσμαρκ ( πρώην Καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας στα τέλη του 19ου αιώνα), Φρειδερίκος ο Μέγας ( Πρώσος
Αυτοκράτορας), Κλαίιμενς Μέτερνιχ ( Αυστριακός πολιτικός)
Φιλόσοφοι-Ποιητές-Μελετητές των Διεθνών Σχέσεων : Carr, Hobbes, David Hume ( Σκώτος

φιλόσοφος και ιστορικός), Hans Morgenthau, Shakespeare, Goethe, Montesquieu

Μακιαβελι αποφθεγματα
Ο ηγέτης αποκτά κύρος με το να είναι είτε αληθινός φίλος είτε πραγματικός εχθρός. Δηλαδή παίρνει θέση, καθαρά, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Αυτή η τακτική έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από την απλή ουδετερότητα.

Η υπόσχεση που δόθηκε ήταν μια αναγκαιότητα του παρελθόντος. Ο λόγος που δεν κρατήθηκε είναι μια αναγκαιότητα του παρόντος.

http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=129