"Για να κυβερνήσω με δικαιοσύνη στέγνωσα την ψυχή μου"

Κωνσταντίνος Καραμανλής

"Για να κυβερνήσω με δικαιοσύνη στέγνωσα την ψυχή μου"

Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος 10 Μαΐου 1980 – 10 Μαρτίου 1985
Προκάτοχος	Κωνσταντίνος Τσάτσος
Διάδοχος	Χρήστος Σαρτζετάκης
Περίοδος 5 Μαΐου 1990 – 10 Μαρτίου 1995
Προκάτοχος	Χρήστος Σαρτζετάκης
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος
Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Περίοδος 6 Οκτωβρίου 1955 – 5 Μαρτίου 1958
Μονάρχης	Παύλος
Προκάτοχος	Αλέξανδρος Παπάγος
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος
Περίοδος 17 Μαΐου 1958 – 20 Σεπτεμβρίου 1961
Μονάρχης	Παύλος
Προκάτοχος	Κωνσταντίνος Γεωργακόπουλος
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Δόβας
Περίοδος 4 Νοεμβρίου 1961 – 17 Ιουνίου 1963
Μονάρχης	Παύλος
Προκάτοχος	Κωνσταντίνος Δόβας
Διάδοχος	Παναγιώτης Πιπινέλης
Περίοδος 24 Ιουλίου 1974 – 10 Μαΐου 1980
Πρόεδρος	Μιχαήλ Στασινόπουλος Κωνσταντίνος Τσάτσος
Προκάτοχος	Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος
Διάδοχος	Γεώργιος Ράλλης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	8 Μαρτίου 1907 Πρώτη Σερρών, Σέρρες, Ελλάδα
Θάνατος	23 Απριλίου 1998 (91 ετών) Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Εθνικότητα	Έλληνική
Υπηκοότητα	Ελλάδα
Πολιτικό κόμμα	Λαϊκό Κόμμα Ελληνικός Συναγερμός Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις Νέα Δημοκρατία
Σύζυγος	Αμαλία Μεγαπάνου
Υπογραφή

H Mία Πλευρα του Λόφου

Ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (8 Μαρτίου 1907 – 23 Απριλίου 1998) ήταν Έλληνας πολιτικός ο οποίος διετέλεσε τέσσερις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην τουρκοκρατούμενη ακόμα Πρώτη Σερρών το 1907. Ήταν πρωτότοκος γιος δημοδιδασκάλου, του Γεώργιου Καραμανλή, ο οποίος πολέμησε στο Μακεδονικό Αγώνα^[1] και στη συνέχεια ασχολήθηκε με την καλλιέργεια και το εμπόριο καπνού. Μητέρα του ήταν η Φωτεινή Δολόγλου. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε τρεις αδελφούς και τρεις αδελφές που κατά σειρά γέννησης ήταν η Όλγα (1911), ο Αλέκος (1914), η Αθηνά (9 Δεκεμβρίου 1916-28 Δεκεμβρίου 2015), η Αντιγόνη (1921), ο Γραμμένος (1925) και ο Αχιλλέας (1929).............................

Υπουργικές θητείες 1946-1952

Στις εκλογές του 1946 επανεξελέγη βουλευτής Σερρών με το Λαϊκό Κόμμα στη Δ΄ αναθεωρητική Βουλή. Το καλοκαίρι ήταν κρίσιμο για τη ζωή του, καθώς μεταβαίνοντας στις ΗΠΑ έγινε δυνατή, μετά από χειρουργική επέμβαση, η απαλλαγή του από το πρόβλημα της επιδεινούμενης ωτοσκλήρυνσης, που τον βασάνιζε έως τότε. Παράλληλα, συμμετείχε σε επίσημη αποστολή ενημέρωσης της αμερικανικής κυβέρνησης για τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας. Στη συνέχεια συμμετείχε ως υπουργός Εργασίας για ένα τρίμηνο στις κυβερνήσεις Τσαλδάρη και Μαξίμου (Νοέμβριος 1946 - Φεβρουάριος 1947), Μεταφορών (Μάιος - Νοέμβριος 1948) και Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση συνασπισμού Λαϊκών-Φιλελευθέρων υπό τους Σοφούλη και, στη συνέχεια, Διομήδη (Νοέμβριος 1948 - Ιανουάριος 1950). Ως Υπουργός Εργασίας ήρθε αντιμέτωπος με σύνθετα εργατικά ζητήματα, ενώ φρόντισε για την αποφυλάκιση αντιφρονούντων συνδικαλιστών.^[2] Παράλληλα, προώθησε την πρόβλεψη για σημαντική αύξηση των συντάξεων (25%) και ευνόησε την καθιέρωση ενιαίου φορέα.^[3]

Ως Υπουργός Μεταφορών, αποκατέστησε εντός έξι μηνών πλήρως το συγκοινωνιακό δίκτυο που είχε πληγεί από τον Πόλεμο και τις εμφύλιες συγκρούσεις.^[2] Παράλληλα, ήρθε σε σύγκρουση με τη βρετανική εταιρία Πάουερ και άλλες ξένες ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτροδότησης (πάνω από τετρακόσιες), οι οποίες προσέφεραν ακριβές και κακής ποιότητας υπηρεσίες,^[4] ενώ αρνούνταν να προχωρήσουν στις απαραίτητες επενδύσεις. Η σύγκρουση του Καραμανλή με την Πάουερ, τον ώθησε στο ξήλωμα των ραγών που εξυπηρετούσε το δίκτυο του παλαιού τραμ Αθήνας και του Τραμ Θεσσαλονίκης, ........

Μεγάλη δημοσιότητα απέκτησε λόγω της δράσης του στο Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, όπου μετακινήθηκε το 1948. Στο τελευταίο αυτό υπουργείο, στο οποίο η παρουσία του ήταν σχετικά μακροχρόνια, επικέντρωσε την προσπάθειά του στη διαχείριση του προγράμματος που αφορούσε την εγκατάσταση στα αστικά κέντρα και στη συνέχεια την επανεγκατάστασή τους στις επαρχίες των προσφύγων του εμφυλίου πολέμου.^[6] Συγκεκριμένα, δημιούργησε το Πρόγραμμα «Πρόνοια-Εργασία» για τον επαναπατρισμό και την απασχόληση των 700.000 προσφύγων της υπαίθρου. .........

Καθώς διακρίθηκε για τη διοικητική του ικανότητα, το επόμενο βήμα του, μετά την επανεκλογή του ως βουλευτή Σερρών στις εκλογές του Μαρτίου του 1950, όπου το Λαϊκό Κόμμα ηττήθηκε, ήταν η ανάληψη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για βραχύ διάστημα (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1950) σε νέα βραχύβια κυβέρνηση συνασπισμού Λαϊκών-Φιλελευθέρων. Αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα τον Νοέμβριο του 1950. Κατόπιν διάφορων εσωκομματικών κινήσεων, προσχώρησε τελικά στο κόμμα του «Ελληνικού Συναγερμού», που ίδρυσε ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος τον Αύγουστο του 1951, με τον οποίο και επανεξελέγη βουλευτής Σερρών τον Σεπτέμβριο του 1951 και τον Νοέμβριο του 1952, οπότε ο Συναγερμός επικράτησε στις εκλογές με συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στο διάστημα αυτό ο Καραμανλής ήταν πλέον αρκετά διακεκριμένος, αλλά όχι ακόμα πρώτης σειράς κοινοβουλευτικός. ...............

Ο Μακεδόνας πολιτικός δεν ανήκε στον στενό κύκλο συνεργατών του Παπάγου, ούτε στην ηγετική ομάδα του Συναγερμού, στην οποία δέσποζε αρχικά ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης και κατόπιν ο Στεφανόπουλος και ο Κανελλόπουλος.

Πρωθυπουργία 1955-1963

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απέκτησε πανελλήνια εμβέλεια ως υπουργός Δημοσίων Έργων (Νοέμβριος 1952-Οκτώβριος 1955) και Συγκοινωνιών (Δεκέμβριος 1954-Οκτώβριος 1955), στην κυβέρνηση του Ελληνικού Συναγερμού υπό τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Παπάγο (Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952), προωθώντας με ενεργητικότητα ένα ευρύτατο πρόγραμμα δημοσίων έργων, με ασυνήθιστη ταχύτητα και τραχύτητα για την ελληνική κρατική μηχανή και τα ελληνικά πολιτικά ήθη.

Στις 5 Οκτωβρίου του 1955, ο βασιλιάς Παύλος Α΄, την επομένη του θανάτου του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου μετά από πολύμηνη ασθένεια, ανέθεσε την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης από το κόμμα της πλειοψηφίας στον Καραμανλή. Ο διορισμός του προκάλεσε γενική έκπληξη στην κοινή γνώμη, η οποία ανέμενε ότι η διαδοχή θα κριθεί μεταξύ των δύο αντιπροέδρων της κυβέρνησης, του Στέφανου Στεφανόπουλου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Ο Καραμανλής, αν και διακεκριμένος υπουργός,........................

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ: 

Εκλογές 1958

Υπόθεση Μέρτεν

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=539773

Περίοδος 1959-1961

Εκλογές 1961

Γ.Παπανδρέου - Κ.Καραμανλής και Ανενδοτος

Κατά τις Εθνικές Βουλευτικές Εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και το κόμμα του, η ΕΡΕ, πετυχαίνουν την τρίτη συνεχή εκλογική τους νίκη και σχηματίζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, που ηγείται της Ένωσης Κέντρου, αρνείται κατηγορηματικά να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εκλογών καταγγέλλοντάς το ως προϊόν βίας και νοθείας. Έτσι ο Γεώργιος Παπανδρέου εγκαινιάζει τον Ανένδοτο Αγώνα.

Κατά την περίοδο της προεκλογικής εκστρατείας καταγγέλλονται παρατυπίες από κρατικά όργανα υπέρ του κόμματος της ΕΡΕ. Την ημέρα των εκλογών στην ύπαιθρο παρατηρείται τρομοκρατία εναντίον στελεχών και ψηφοφόρων του Κέντρου και της Αριστεράς. Στα εκλογικά κέντρα που ψηφίζουν αστυνομικοί, στρατιωτικοί και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι, η κατάσταση είναι απελπιστική. Επίσης, αναφέρονται ψηφίσαντες άνθρωποι ανύπαρκτοι ή αποθανόντες προ ετών. Επιπλέον, σημειώνονται διευθύνσεις ψηφοφόρων, όπου οι οικίες είναι ακατοίκητες.

Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, οι ηγέτες του Κέντρου και κυρίως ο Γεώργιος Παπανδρέου αρνείται να αναγνωρίσει την ΕΡΕ ως κυβέρνηση, καθώς θεωρεί ότι είναι αντισυνταγματική. Σε παρόμοιες καταγγελίες προχώρησε και η Αριστερά...................................

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82

Η Ελλάδα πρώτο συνδεδεμένο μέλος της ΕΟΚ (1962)

Οικονομικό έργο

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=539773

Η σύγκρουση του Καραμανλή με το παλάτι

Οι προστριβές μεταξύ Καραμανλή και Στέμματος άρχισαν να δημιουργούνται από το 1961. Μετά τις εκλογές του έτους εκείνου που κατηγορήθηκαν για «βία και νοθεία» και την έναρξη του «ανένδοτου αγώνα» της Ένωσης Κέντρου, οι επιθέσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατά των ανακτόρων κορυφώθηκαν και οι βασιλείς εξέφραζαν παράπονα στον πρωθυπουργό, ότι δεν τους προστάτευε όσο έπρεπε από τις επιθέσεις αυτές, όπως και από τις επιθέσεις για τη μεγάλη προίκα που δόθηκε στην πριγκίπισσα Σοφία. Από την άλλη πλευρά, ο Κ. Καραμανλής υποστήριζε ότι το Στέμμα όφειλε για το καλό του ν' αποφεύγει ενέργειες που το καθιστούσαν αντικείμενο αντιδικίας, είτε ενώπιον της Βουλής είτε ενώπιον των δικαστηρίων, με μηνύσεις που υποβάλλονταν κατά εφημερίδων κυρίως για «προσβολή της τιμής της βασιλικής οικογένειας».

Έτσι, η νευρικότητα του βασιλικού ζεύγους αυξήθηκε, αφού πέραν των επιθέσεων της αντιπολιτεύσεως, υπήρχαν και οι συχνές προστριβές με τον Καραμανλή. Σε μία επιστολή του προς τον βασιλιά Παύλο, με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1962, ο Καραμανλής σημείωνε:

«Φαίνεται να επικρατή η πεπλανημένη αντίληψις ότι η μεγαλοπρέπεια ενισχύει τον θρόνον. Συμβαίνει το αντίθετον. Η απλότης και η λιτότης εδραιώνουν τον θεσμόν... Τα κείμενα των βασιλικών λόγων δεν είναι ακίνδυνον να γίνωνται εν αγνοία της Κυβερνήσεως. Η ικανοποίησις αναγκών του Στέμματος, όταν αύτη συνεπάγεται δαπάνας του Δημοσίου, θα πρέπει να αποφεύγεται, εφ' όσον δεν είναι αυστηρώς αναγκαία. Η έλλειψις πολιτικού συμβούλου με κύρος, όστις να ενημερώνη τον βασιλέα και να κρατή εις διαρκή επαφήν την Κυβέρνησιν με το Στέμμα, είναι ουσιώδους σημασίας».^[20]

«Προ επτά ετών εξέλεξα υμάς ως πρωθυπουργόν της χώρας, η δε εκλογή μου ως και η εμπιστοσύνη μου εις το πρόσωπόν σας εδικαιώθησαν πλήρως. Δυστυχώς, συν τω χρόνω, ηγέρθη προϊούσα εκστρατεία δυσφημίσεως, χωρίς το Κράτος να ευρίσκη οιονδήποτε ικανοποιητικόν τρόπον δια να προστατεύση τον θρόνον από τας δυσφημίσεις. Ησθάνθην τούτο ιδιαιτέρως, αναγιγνώσκων την επιστολή υμών, ένθα φαίνεσθε να υιοθετήτε μερικά από τα επιχειρήματα της αντιπολιτεύσεως, αντί να εισηγήσθε τρόπους και μέσα ανασκευής των».^[21]

Επιπλέον, θα πρέπει να επισημανθεί η πρόθεση του Καραμανλή να αναθεωρήσει^[22] προς το δημοκρατικότερο το Σύνταγμα του 1952, το οποίο είχε προωθηθεί μόνο από τις κυβερνήσεις του Κέντρου και ήταν ασφυκτικό για την εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση και ιδιαιτέρως γενναιόδωρο προς το βασιλιά.^{[....................................}

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

Ο Καραμανλής εκτός πολιτικής (1963-1974)

Πρωθυπουργία 1974-1980

Πρώτη και δεύτερη προεδρία

α.  1980 - 1985
    ΕΟΚ:
Ο Χέλμουτ Σμιτ γραφει: Μου ειπε ο Καραμανλης:
«Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές, έχετε το δικαίωμα να είστε μέσα στην Κοινότητα και εμείς που δώσαμε τα φώτα σε όλους εσάς, θα είμαστε εκτός; Να ξέρετε, αυτό που σας λέω μεταξύ μας, τώρα που θα σταθούμε μπροστά στους δημοσιογράφους που μας περιμένουν έξω, θα το πω δημοσίως!».... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/konstantinos-karamanlis-pros-germano-kagkelario-chelmout-smit-esis-pou-echete-ematokilisi-tin-evropi-dio-fores-iste-pio-evropei-apo-emas-mia-apokaliptiki-stichomithia-prin-apo-tin-entaxi-ti/

β.  1990 - 1995

Πολιτικο Στιγμα

............................Ο Καραμανλής κατανοούσε ότι τα Δεκεμβριανά είχαν ωφελήσει πολιτικά το Λαϊκό Κόμμα, αλλά αναρωτιόταν: «Όταν όμως θάχη σβήσει η εντύπωση από τα Δεκεμβριανά και θάχη τερματισθή η εθνική μας κρίση, τι θα είναι εκείνο που θα μας συνδέση με τη λαϊκή ψυχή;».

Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 και η επταετής δικτατορία μετέβαλαν πλήρως το πλαίσιο και την έμφαση του πολιτικού λόγου του Καραμανλή, και η συντηρητική παράταξη μετακινήθηκε από την εθνικοφροσύνη και τον αντικομμουνισμό και εστιάστηκε στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Η συντηρητική παράταξη της οποίας ηγήθηκε ο Καραμανλής ήταν παρεμβατική. Το ισχυρό και αποτελεσματικό κράτος είχε κεντρική σημασία στον πολιτικό λόγο του Καραμανλή και αποτελούσε εργαλείο για την επίτευξη της οικονομικής ανάπτυξης. Το αναπτυξιακό έλλειμμα προέκυπτε και από τη στενότητα φυσικών πόρων, αλλά κατά τον Καραμανλή το βασικό πρόβλημα συνίστατο στην πολιτική αστάθεια, συνέπεια της φατριαστικής πολιτικής κουλτούρας, μιας ενδιάθετης τάσης για πολυδιάσπαση.

Η κυβέρνηση Καραμανλή παρενέβη και κρατικοποίησε επιχειρήσεις που ήδη ανήκαν στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Την κυβερνητική πρακτική άρθρωσε και συνόψισε σε πολιτικό λόγο ο Καραμανλής στο πρώτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, στη Χαλκιδική, το Μάιο του 1979. Η Νέα Δημοκρατία, τόνιζε, υπερέβαινε τις παραδοσιακές διακρίσεις σε δεξιά-κέντρο-αριστερά.

Η επιδίωξη του Καραμανλή να αποχρωματίσει τη Νέα Δημοκρατία από την ταύτιση με τη δεξιά είναι αξιοσημείωτη, αν και ανεπιτυχής. Πέραν του τακτικού στοιχείου, η προσπάθεια σχετικοποίησης της παραδοσιακής κατάταξης των πολιτικών δυνάμεων στον άξονα δεξιάς-αριστεράς αντανακλούσε και την ίδια την πολιτική σύλληψη του Καραμανλή στη δεκαετία του 1970 σχετικά με τις ιδεολογίες και τα κόμματα.

Ο Καραμανλής ήταν περισσότερο εμπειρικά προσανατολισμένος παρά ιδεολογικά και δογματικά. Κατανοούσε ότι στο πλαίσιο της πολιτικής διάρθρωσης των δημοκρατιών της δυτικής Ευρώπης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η διάκριση δεξιάς-αριστεράς, αν και όχι ανύπαρκτη, δεν είχε την ένταση της προπολεμικής εποχής. Από την άποψη των παραστάσεων και των πολιτικών προσλήψεων, ο Καραμανλής ανήκε σε μια γενιά συντηρητικών πολιτικών που έτειναν να αντικατασταθούν από μία άλλη, με πιο προβεβλημένες περιπτώσεις αυτές της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρήγκαν, που σηματοδότησαν μία γενικότερη μετακίνηση του συντηρητικού και φιλελεύθερου χώρου, περισσότερο προσανατολισμένη στην οικονομία της αγοράς, ως απάντηση στην κρίση της δεκαετίας του 1970............................................

Προσωπική ζωή

Τον Ιούλιο του 1951 ο Καραμανλής παντρεύτηκε την Αμαλία Κανελλοπούλου (μετέπειτα Μεγαπάνου), ανιψιά του πολιτικού και διανοητή Παναγιώτη Κανελλόπουλου, από την οποία διαζεύχτηκε το 1970 όταν βρισκόταν αυτοεξόριστος στο Παρίσι. Δεν απέκτησε παιδιά και γενικά μπορεί να παρατηρηθεί ότι η ζωή του ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένη στην πολιτική, ενώ η κοινωνική του ζωή ήταν μάλλον περιορισμένη, δηλωτική μίας προδιάθεσης αυστηρότητας που διέκρινε τον χαρακτήρα του, αλλά πιθανότατα και της τάσης του για τήρηση κοινωνικών αποστάσεων, που φαίνεται ότι θεωρούσε αναγκαίο στοιχείο του ηγετικού του ρόλου. Η αυστηρότητα αυτή του χαρακτήρα και των τρόπων, όχι αντιπροσωπευτική μίας κοινωνίας με έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά, δεν τον εμπόδισε να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με ευρύ κύκλο ανθρώπων, μεταξύ αυτών και αξιόλογους καλλιτέχνες και δημιουργούς, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον Δημήτρη Χορν και τον Μάνο Χατζιδάκι.

Υπολοιπα Στοιχεία στο λινκ

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BB%CE%AE%CF%82

Ο Κραμανλής φημιζόταν για την ειλικρίνειά του, γι’ αυτό και δεν ήταν ποτέ διπλωματικός. Είναι γνωστό το περιστατικό της συνάντησής του με τον μεγάλο Ντε Γκολ στο Παρίσι. «Λοιπόν, πείτε μου τι θέλετε», του είπε ο μεγάλος Γάλλος Πρόεδρος, με τον Καραμανλή να απαντά «εσείς με καλέσατε, εσείς θα μου πείτε τι θέλετε». Δύο φράσεις κρατώ από αυτόν : «στην Ελλάδα δεν αρκεί να κουρδίζεις το ρολόι, πρέπει να σπρώχνεις και τους δείκτες με το δάχτυλό σου» και φυσικά αυτή που στολίζει το μνήμα του: Για να κυβερνήσω με δικαιοσύνη, στέγνωσα την ψυχή μου». Και την στέγνωσε. Δεν είχε φιλίες, ήταν αυστηρός, χαμογελούσε ελάχιστα, παρέδωσε τη ζωή του στις υπηρεσίες της χώρας. Κλείνω λοιπόν με μια φράση ενδεικτική του πώς τον αντιμετώπιζαν οι μεγάλοι ηγέτες. «Σήμερα συναντήθηκα με έναν μεγάλο Ευρωπαίο ηγέτη. Για την ακρίβεια, με το μεγαλύτερο Ευρωπαίο ηγέτη». Τζον Φ. Κένεντι.

Κωνσταντινος Καραμανλής και Βιβλιογραφία:

http://www.skroutz.gr/books/c.7643.%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%93-1907-1998.html

Η Άλλη Πλευρά του λόφου

Και επειδη Κάθε σημαντικο Προσωπο ειτε Πολιτικό, ειτε της Μουσικής .ειτε Αλλος Καλλιτέχνης ,είτε Δικαστικός κλπ ,που απασχολει την επικαιροτητα και δη για πολλά χρόνια , εινια πηγή Κροτοκών ,κρίσεων και επικρίσεων , Ιστοριών ή μη, αλήθειας ή ψευτιάς. υπερβολής ή απαξίωσης ...παραθέτω στοιχεία του άλλου Καραμανλή ,αυτού , της άλλης επικαιροτητος και ιστορίας......

ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο «ΕΘΝΑΡΧΗΣ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΣ ΑΛΗΤΗΣ, ΕΠΙΒΗΤΩΡ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ, ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ, «ΚΟΥΦΟΣ» ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!..

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟΧΟΣ:

Ο γέρος Καραμανλής υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους αλήτες τής σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ...Κανονικός αλήτης τού δρόμου και όχι απλά της πολιτικής ...Ένας αλήτης, ο οποίος ξάπλωνε εκεί όπου ένας απλός άνθρωπος σιχαίνεται να πατήσει ...Ένας φτωχός και αδίστακτος επαρχιώτης έτοιμος για όλα ..."Φτωχομπινές" με όλη τη σημασία τής λέξεως. Τη φωτογραφία του στο λήμμα τής λέξης "φτωχομπινές" θα έπρεπε να την έχουν όλα τα εικονογραφημένα ελληνικά λεξικά. Εμφανίστηκε ως "περσόνα" στην προπολεμική Αθήνα και αναζητούσε βολέματα και πόστα, "πηδώντας" ανώμαλους πλούσιους μεγαλοαστούς.

Παρίστανε τον δικηγόρο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ανεπάγγελτος ...ενώ στην πραγματικότητα ήταν "ενοικιαζόμενος" εραστής ...Ένας "Βαλιανάτος" της εποχής, ο οποίος προσπαθούσε να "διεισδύσει" στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας, "τρυπώνοντας" από τις "τουαλέτες" και τις "κρεβατοκάμαρές" της. Στο Κιουπκιόι τον μετρούσαν για σκληρό άνδρα ...και στην Αθήνα ήταν ο "αγαπητικός" τού πλούσιου Ευταξία και ποιος ξέρει πόσων άλλων πλούσιων μεγαλοαστών τής Πρωτεύουσας. Αυτός ο λαμπρός "δονητής" τής κοσμικής Αθήνας τού μεσοπολέμου "έλαμψε" δια της απουσίας του στα χρόνια των γενναίων και των ανδρών. Αυτός, ο οποίος πάντα παρίστανε τον "ευπατρίδη", που "δάκρυζε" για τα εθνικά θέματα, ήταν στην πραγματικότητα μόνον "Ευταξίδης". "Κουφός", κυριολεκτικά και μεταφορικά, εφόσον ποτέ δεν "άκουσε" τα κελεύσματα της πατρίδας...............................

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από τη στιγμή που ένας γνωστός ανώμαλος - και με φάκελο "δωσίλογου" - επιλέγεται να κάνει πολιτική καριέρα υψηλού επιπέδου, ευνόητο είναι ότι θα μπαίναμε σε εθνικές περιπέτειες εξαιτίας του ...Ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να ήταν ο καλύτερος "πελάτης" των πρεσβειών και των μυστικών υπηρεσιών ...Ευνόητο είναι ότι επιλέχθηκε ακριβώς γι' αυτά του τα "προσόντα". Ειδικά οι γερμανικές υπηρεσίες, εξαιτίας των μαρτυριών και των στοιχείων τού Μέρτεν, πρέπει στην κυριολεξία να τον είχαν κάνει "γιουσουφάκι" τους. Ό,τι του ζητούσαν - ακόμα και την μεγαλύτερη προδοσία για τη χώρα - τους το έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ό,τι οι Γερμανοί - και όσοι βρίσκονταν πίσω απ' αυτούς - ήθελαν να "ρυθμίσουν" εις βάρος τής Ελλάδας, αυτόν χρησιμοποιούσαν για να το φέρουν εις πέρας..................

Περισσοτερα στοιχεια στο Λινκ:

http://www.stoxos.gr/2015/03/blog-post_987.html

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΠΟΧΗ

«Σκάσε, Αμαλία!» -Οταν η αστή καλλονή σύζυγος του Καραμανλή άκουγε «γαλλικά»

Πηγή: «Σκάσε, Αμαλία!» -Οταν η αστή καλλονή σύζυγος του Καραμανλή άκουγε «γαλλικά» [εικόνες] | iefimerida.gr http://www2.iefimerida.gr/news/181918/skase-amalia-otan-i-asti-kalloni-syzygos-toy-karamanli-akoyge-gallika-eikones#ixzz4ZzpJpOQI

Μέντορες και άλλοι

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης (1909 - 2000) στα ιστορικά του κείμενα γράφει :

" ... ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, χωρίς καμμίαν ιδιαιτέραν μόρφωσιν, οφείλει την ανάδειξίν του κατά πρώτον λόγον εις τον Λάμπρον Ευταξίαν , ο οποίος μου παρέδωσε και μου εξεμυστηρεύθη όλα τα απόρρητα της ζωής του. Θα αναφέρω ενδεικτικώς ότι όταν ο Κων. Τσαλδάρης επρότεινεν Υπουργείον εις τον Λάμπρον Ευταξίαν , ορθώς, βεβαίως, αφού προήρχετο από μεγάλην εκλογικήν περιφέρειαν και μεγάλην οικογένειαν, εκείνος παρεκάλεσε τον Τσαλδάρην αντ' αυτού να κάμη Υπουργόν τον Κων. Καραμανλήν. Ο ΝτίνοςΤσαλδάρης του απήντησε απορών : ¨Δεν γνωρίζω να προτείνεται εις κάποιον ένα Υπουργείον και αυτός να το αρνείται υπέρ άλλου¨. Όπως μου διηγείται οΕυταξίας , απήντησε εις τον Τσαλδάρην ότι ¨ αυτός ο Άνθρωπος, δηλαδή ο Καραμανλής, έχει την φλόγα μέσα του και το πάθος του σε γοητεύει και σε φανατίζει. Πρέπει να τον βοηθήσουμε να πάει μπροστά ¨ ...............................

"... εδώ και κάμποσα χρόνια, από τη δεκαετία του 1950, μια λαϊκή έκφραση έδινε τον καλύτερο ίσως ορισμό της σύγχρονης Ελλάδας:

" Ένας πούστης, μια πουτάνα κι ένας Αμερικάνος κυβερνάνε την Ελλάδα "..."

Κωστή Παπαϊωάννου "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" 

συνεχεια στο λινκ:

http://stavrochoros.pblogs.gr/2010/03/o-allos-kwnstantinos-karamanlhs-.html

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΙΟΣ -ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΑΣ Ο ΓΕΡΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ? - ΚΟΥΠΑ ΚΟΥΠΑ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟΝ ΕΥΤΑΞΙΑ 5-5-2016

https://www.youtube.com/watch?v=D2fNdMXK6wI

Αποφθέγματα του Κ. Καραμανλή :

•	Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται.
•	Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί, όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα.
•	Φαίνεται, κύριοι συνάδελφοι, ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να φοβούμεθα τις επιτυχίες και όχι τις συμφορές, γιατί οι συμφορές ενώνουν, ενώ οι επιτυχίες, με τον φθόνον που προκαλούν, διχάζουν.
•	Όλοι οι Έλληνες ζητούν, κανείς δεν θέλει να δώσει.
•	Στον τόπο μας, έχομε την συνήθεια να συζητούμε πολύ, για να μην παίρνομε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες.
•	Ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν τον τόπο; (η αντίδρασή του στο νέο της δολοφονίας του Λαμπράκη)R
•	Κάθε δέκα χρόνια η Ελλάδα κλωτσάει την τύχη της.
•	Ανήκομεν εις την Δύσιν (στα τέλη της δεκαετίας του '70, προσπαθώντας να πείσει τους Έλληνες για την ΕΟΚ)
•	Εμένα θα μ’ αδικήσει η ιστορία, γιατί δεν έκανα ούτε επαναστάσεις ούτε πολέμους.
•	Έξω πάμε καλά! (επιστρέφοντας από ένα ταξίδι του στο εξωτερικό)
•	Κι όταν λέμε «αριστερά», εννοούμε την αριστερά της αριστεράς. (εννοώντας το ΠΑΣΟΚ)
•	Και όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια. (μετά την μετατροπή από τον ίδιο της θανατικής ποινής των συνταγματαρχών σε ισόβια Υπάρχει κι ένα σύντομο περιστατικό από ένα καλοκαίρι, όταν οι δύο άνδρες βρέθηκαν σε μια παραλία στο Ελαφονήσι. Δυο-τρία ζευγάρια Ιταλών βούτηξαν από κάποιο ταχύπλοο στη θάλασσα και βγήκαν στην παραλία χωρίς να φορούν τα μαγιό τους. «Ευχάριστη ατραξιόν», σχολίασε χαριτολογώντας ο Λαμπρίας, αλλά ο Καραμανλής έμεινε για αρκετή ώρα σιωπηλός.  "Οχι μόνο δεν είχα χαρές στη ζωή μου», είπε έπειτα από κάποια ώρα, "αλλά και δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να έχει επιθυμίες" Η Ιστορία ,αυτό που λέμε "Ο Ιστορικός του Μέλλοντος" θα αποτιμήσει το έργο ,την ζωή ,την αλήθεια ,το ψέμμα, και όλα τα στοιχεία που συνθέτουν ή μάλλον συνέθεταν τον Ανδρα......